mniej

mniej

Zaskoczyła mnie już tam precyzja i dbałość o szczegóły ale pomyślałem, że to tylko zdjęcie i zrodził się pomysł wypróbowania instrumentu.

Dylematy gitarzysty klasycznego

Myślę, że wcześniej lub później, każdy z gitarzystów ceniących brzmienie gitary klasycznej stanie przed dylematem- seryjna czy może lutnicza ? Oczywiście czynnikiem nas ograniczającym są zazwyczaj finanse a nie marzenia, więc przeanalizujmy marzenie pod kątem finansów. Ile kosztuje dobra gitara seryjna ? Kto je robi ? Kto je serwisuje ? Jak długo i czy w ogóle będzie grała ? Kiedy odpowiemy sobie na te podstawowe pytania, szybko zorientujemy się, że należy szukać innych rozwiązań. Wybranie seryjnego modelu gitary w przedziale 5-7 tysięcy złotych jest praktycznie niemożliwe. Firmy, które importują te instrumenty mają przedziwną politykę sprzedaży. Do głównych wad często wielkich producentów a właściwie ich przedstawicieli w naszym kraju należą:

1. Fatalny serwis posprzedażowy a właściwie jego brak. Lutnicy zatrudniani w tych firmach  przypominają bardziej pracowników tartaku, wiem to z własnych doświadczeń.
2. Brak możliwości zagrania na instrumencie. Paradoks ale to prawda. Jeśli chce wypróbować lub porównać kilka instrumentów tego samego modelu w sklepie, okazuje się, że to niemożliwe. Jeśli już jest model mnie interesujący to w ilości jeden egzemplarz . Jeśli chce drugi, to muszę go zamówić czyli kupić. Ten absurd pokutuje sprzedażą w naszym kraju od lat. Jak więc mam kupić gitarę nie grając na niej ?
3. Rodem z Hiszpanii. Z moich doświadczeń wynika że instrumenty, które do nas docierają, wypaczają się po około 1-3 lat. Płyta wierzchnia i gryf pracują ponad normę, co w konsekwencji prowadzi do rozstroju nie tylko nerwowego 🙂 Nie wiem dlaczego tak się dzieje ale miałem kiedyś okazję być w wielkim i znanym składzie gitar, importera hiszpańskich instrumentów. Uwierzcie mi, ja lepiej traktuję swoje łyżwy latem niż oni instrumenty wcale nie z niskiej półki cenowej. Spędziłem tak jeden dzień szukając instrumentu. Po eliminacji poszczególnych egzemplarzy i wyborze najmniejszego zła, gitara grała mi rok. Potem ani serwisu (mówię o praktyce) ani gwarancji, ani dźwięku.

To główne powody dla których trzeba szukać innych rozwiązań.

Gitara lutnicza.

Jesteśmy więc na etapie podjętej decyzji o lutniczym instrumencie. Strach pada na nas jeśli pomyślimy o cenie ale przeanalizujmy pewne zagadnienia. Za lutniczy instrument damy około 30 % więcej niż za seryjny podejrzanie dobrej klasy. Każdy musi sobie odpowiedzieć, czy jest w stanie wydać trochę więcej. Jakiego lutnika wybrać ? To też pytanie na które musimy odpowiedzieć sami. Nazwisko lutnika w linii prostej przekłada się na brzmienie, wykonanie, seriwis, więc to ważny wybór. Ja po poszukiwaniach i rozmowach z lutnikami wybrałem Rafała Turkowiaka.

Pisząc tekst o moim instrumencie pragnę nadmienić, że nawet największe dzieła sztuki mają swoje mocne i słabe strony ale bezsprzecznie je podziwiamy i kochamy, tak też jest z gitarami Rafała.

BUDOWA. Dożo nowości. W pierwszym kontakcie rzuca się w oczy zmieniony kształt pudła rezonansowego, pyta wierzchnia styka się z gryfem pod kątem. Poza tym gryf jest nieco szerszy ale świetnie leży w ręce. Dodatkowo Rafał zaopatrzył go w wynalazek, który nazwał rezonatorem.   Dobór materiałów, wykończenie, drewno pozostawia świetne wrażenie. Lakier położony starannie.

BRZMIENIE: Trudno opisać w słowach dźwięki. Brzmi równo w każdym rejestrze, świetne basy. Selektywność dźwięków i rejestrów jest zaskakująco dobra.

Duża możliwość korekcji wysokości strun powoduje, że jak znajdziemy swoje miejsce w tej odległości, to granie będzie wielką przyjemnością. Brzmienie gitar Rafała jest świetne. Trzeba brać też pod uwagę fakt, że są to instrumenty nowe, czyli nie rozegrane.

SZCZEGÓŁY: Rafał zwraca uwagę na szczegóły, to bardzo ważne przy tak personalnych i subiektywnych zakupach jak lutnicza gitara. Futerał, struny, czyszczenie, konserwacja, korekta, wilgotność, obowiązkowy przegląd, certyfikat:). O tym usłyszycie z ust Rafała i dostaniecie niezbędne narzędzia.

WYBÓR: To zależy kiedy przyjedziecie. Każdy lutnik robi instrumenty patiami. Kiedy wychodzi nowa seria macie spory wybór, potem powoli się wyprzedaje i wybór się zawęża.  Ja miałem  wybór  w brzmieniu, wykonaniu, drewnie i cenie.

GWARANCJA: Dożywotnia 🙂 Śmieję się, bo w takim wypadku powinniśmy ubezpieczyć Rafała. Zawsze możemy liczyć na jego fachowe wsparcie, to bardzo ważne, bo kto lepiej zna te instrumenty niż on sam ?

SŁABE STRONY: Najsłabszą stroną instrumentów Rafała jest system nagłośnieniowy Shadow. Paradoks polega na tym, że to jedyny w gitarze element (pomijając klucze i struny), który nie robi on sam. Zapomniałem dodać, że ja kupiłem instrument i zależało mi na wstawieniu nagłośnienia. wcześniej miałem stereofoniczny model Fishmanna ale w gitarze Rafała nie chciałem wiercić dziury więc zdecydowałem się na Shadows, który jest mało inwazyjny.

Są problemy z Shadows, nie brzmiała równo, wyskakiwały poszczególne struny bądź były niesłyszalne. Brzmienie na kablu wymagało więc korekty i prób. Kilkakrotnie byłem u Rafała aby uzyskać zadowalające brzmienie przez kabel. Mój przyjaciel, Vadim Gavva wstawił do gitary Rafała Fishmanna i muszę przyznać, że jest to kapitalne brzmienie. Rozmawiałem o tym problemie z Rafałem i doszliśmy do wniosku, że faktycznie montaż Shadow należy zakończyć, trzeba poszukać mniej awaryjnego rozwiązania (mikrofon, Fishmann ) Rafał wychodzi z założenia, że on odpowiada za gitarę, która jest jego dziełem, trudno odmówić mu racji, jednak nie do końca tak jest. Kiedy kupujemy samochód, chcielibyśmy aby silnik był sprawny. Jedno jest pewne, lutnik nie zostawi nas w potrzebie 🙂

PODSUMOWANIE: Instrumenty Rafała Turkowiaka są ciekawe, dobrze wykonane,  dobrze brzmiące i godne polecenia. To bardzo rozsądna propozycja jeśli chodzi o stosunek jakości do ceny.

mniej

Raz jeszcze szczerze gratuluję, serdecznie pozdrawiam i z serca
błogosławię.

mniej

Życzę kolejnych sukcesów w dalszej pracy. Warto!!! 

mniej

Pozdrawiam
Piotr Bojarski – Guitarist. 

”mniej”nie

Pierwsze co mi przychodzi na myśl w chwili gdy mam się
wypowiedzieć na jej temat, to dawne, staropolskie powiedzenie:
„Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie co
posiadacie….”

Powyższa sentencja stanie się oczywista dla każdego muzyka,
który choć raz wziął do ręki gitarę noszącą w pełni zasłużenie tytuł:
„Queen of guitars” – gitarę, pochodzącą z Artystycznej Pracowni
Lutniczej mistrza Rafała Turkowiaka.

Najwyższy czas aby spojrzeć obiektywnie (a zarazem
krytycznie) na wyroby uznanych światowych firm produkujących
gitary klasyczne. Jako muzyk – amator, miałem wiele okazji do
przetestowania wyrobów wielu znanych i uznanych światowych firm
takich jak Antonio Sanchez, Ramirez, Alhambra, Admira, Rodriguez,
Martinez, i inne. Wydaje się że, każdej z wymienionych firm będzie
raczej trudno konkurować z instrumentami Pana Rafała. Uznanie
klasy i unikalnej jakości tych ostatnich, to tylko kwestia czasu i
właściwego rozpoznania tematu.

Naprawdę warto pochylić się nad innowacjami technicznymi
proponowanymi przez pracownię Pana Rafała. Są to bowiem
nowatorskie rozwiązania, których efektem jest naprawdę cudowne
brzmienie, dające jeszcze (niejako przy okazji) dodatkowe ułatwienia
techniczne (asymetryczna szyjka, czy też wyniesiona ponad pudło
rezonansowe podstrunnica).

Myślę, że nawet najbardziej szczegółowa, opisowa opinia
dotycząca „Królowej Gitar” nie zastąpi rzeczywistych wrażeń jakich
dozna gitarzysta obcując z tym instrumentem. Instrumenty tej klasy
muszą zająć należne im miejsce w rankingu arcydzieł sztuki lutniczej.

Marek Sobór 

mniej

mniej

mniej

Z wyrazami szacunku.
Krystian Tęczar 

mniej

Gitarę dostarczył mi osobiście Pan Rafał Turkowiak – wspaniały człowiek i lutnik o dużym doświadczeniu. Przekazał mi sporą wiedzę na temat tej gitary i sposobu jej użytkowania. Bardzo istotna jest też solidna obsługa lutnicza w okresie gwarancyjnym i po okresie gwarancji. Na tej gitarze gram i biorę udział w koncertach drugi rok i przez to mam porównanie z innymi gitarami. Moja gitara wyraźnie wyróżnia się spośród innych gitar siłą głosu, miękkością i „słodką” barwą wiolinów oraz wyrazistymi głęboko brzmiącymi basami. Gorąco polecam gitary „the Queen of Guitars” – nie pożałujecie.
Ełk, Andrzej Mogilski

mniej

mniej

mniej